Była Teologia czas na Satanizm i Ateizm Tolkiena

Zauważyłam, że w polskim fandomie mamy tendencję do podkreślania tego jak wiele boga jest w twórczości J.R.R. Tolkiena. Nic dziwnego, ponieważ w większej mierze jesteśmy raczej narodem katolickim. Sama jestem katoliczką jednak stanowczo mówię NIE mieszaniu Tolkiena z bogiem, polityką, rasizmem i wszelkimi innymi tematami, które mają wywołać burzę w komentarzach dla podbicia zasięgów i skłócić ze sobą ludzi. Dlatego na przekór wszystkim fanatykom katolickim którzy 'nadmiernie’ utożsamiają twórczość J.R.R. Tolkiena z bogiem i dobrem postanowiłam napisać nie o bogu w twórczości J.R.R. Tolkiena a o szatanie. Nie o katolicyzmie w twórczości J.R.R. Tolkiena a o satanizmie i ateizmie. Nie ma boga bez szatana tak jak nie ma dobra bez zła. Na świecie nie ma też samych wierzących, ale i ludzie wyznający ideę, że bóg nie istnieje. Jednak z jakiegoś powodu wiara wielu katolickim fanatykom przyćmiewa pełny obraz twórczości J.R.R. Tolkiena i niestety zapominają oni o fakcie, że Tolkien nie tylko był katolikiem, ale i pisarzem inspirującym się wieloma religiami i ideami oraz człowiekiem, który dostrzegał hipokryzję katolicyzmu. Spójrzmy więc na mroczną stronę twórczości J.R.R. Tolkiena, zamiast go idealizować i wykluczać wszystko, co nie pasuje do wykreowanego wizerunku dobrodusznego katolika.

Satanizm

Satanizm w twórczości J.R.R. Tolkiena jest tematem, który często budzi kontrowersje i różnorodne interpretacje. Analizując dzieła Tolkiena, można dostrzec, że autor miał na celu przedstawienie nie tylko epickich przygód, ale także głębszych tematów moralnych i duchowych. Wiele osób zauważa, że w jego utworach obecne są motywy walki dobra ze złem, co jest kluczowym elementem wielu narracji.

Pierwsze wskazówki dotyczące tego, jak można interpretować elementy satanizmu w kontekście twórczości Tolkiena, pojawiają się w jego koncepcji mocy i władzy. W „Silmarillionie” postać Morgotha i jego wyznawców który symbolizuje najciemniejszą formę zła, może być postrzegana jako analogia do postaci szatana. Morgoth, pierwotny upadły anioł, posiada niezwykłą moc, lecz jego działania prowadzą do chaosu i destrukcji. Można zauważyć, że w tym kontekście Tolkien przedstawia upadek jednostki, która była stworzona jako istota piękna, a jednak wybrała drogę zła.

Wielu badaczy zwraca uwagę na to, że Tolkien, będąc głęboko religijnym katolikiem, kierował się chrześcijańskimi wartościami w swoich dziełach. Jego świat przedstawiony jest wypełniony symboliką i alegorią, które odzwierciedlają walkę duchową, chociaż Tolkien nie mówi bezpośrednio o bogu co jest epicką zagrywką. Wątpię, żeTolkien w swojej twórczości bawił się w celowe zagrywki wtedy to nie było tak popularne jak w dobie dzisiejszych czasów gdzie autorzy genialnie znają sztukę manipulacji i marketingowych chwytów. Wydaje mi się, że Tolkienowi wyszło to po prostu naturalnie i odzwierciedla to jego stan duchowy kiedy to wie, że wierzy w siłę wyższą, ale nie do końca jest pewny czym/kim jest ta siła wyższa.

Nie taki szatan zły jak go malują

Większość ludzi uznaje szatana i satanizm jako coś złego. Nie do końca tak jest. Jako zbuntowana nastolatka chcąc zrozumieć i odkryć boga poświęciłam wiele czasu na zagłębianie się w religie całego świata. Mam za sobą również epizod czytania bibli szatana. Czy się tego wstydzę? Nie, raczej jestem z tego dumna, że zamiast wierzyć ślepo w wpojone mi wartości zdecydowałam się poszukać boga na własną rękę. Satanizm to bardzo interesująca ideologia która wiąże się z drastycznymi, makabrycznymi rytuałami (ich akurat nie byłam w stanie zaakceptować). Najbardziej utkwiła mi w pamięci biblia szatana i jego przykazania które na swój sposób nie wydają się być takie drastyczne.

Przykazania Szatana, znane również jako „Satanic Tenets”, można rozumieć jako zbiór zasad moralnych i filozoficznych, które odzwierciedlają przekonania i wartości związane z ruchem satanistycznym. Z perspektywy osób wyznających te zasady, przykazania te nie mają na celu propagowania zła, lecz raczej afirmację indywidualizmu, wolności osobistej oraz poszanowania dla własnych pragnień. Wśród zwolenników satanizmu, przykazania te są często interpretowane jako wezwanie do odrzucenia konwencjonalnych norm społecznych, które mogą być postrzegane jako ograniczające. Co idealnie obrazuje fakt, że w twórczości J.R.R. Tolkiena nie ma jednej rasy a kilka gdzie każda z nich jest indiwidualna i ma swoje cele oraz pragnienia.

Satanizm, jako ruch religijny i filozoficzny, zyskał na popularności w XX wieku, a jego przykazania zostały wyraźnie sformułowane przez Anton LaVeya w „Satanic Bible”. W kontekście tego ruchu, przykazania Szatana są postrzegane jako kontrast do tradycyjnych zasad moralnych, które zakładają posłuszeństwo, pokorę oraz altruizm. Wprowadzenie tych zasad może być interpretowane jako akt buntu przeciwko autorytetom i normom, które są uwierzytelniane przez dominujące religie.

Przykazania Szatana kładą nacisk na autonomię jednostki oraz dążenie do osobistej realizacji. W ten sposób, osoby, które identyfikują się z tym ruchem, mogą odczuwać większą kontrolę nad swoim życiem i decyzjami jak np. w przypadku Thorina który wierzył, że 'jesteśmy kowalami własnego losu’. Wartości takie jak samorealizacja, szczerość, oraz prawo do osobistej przyjemności najlepiej zauważalne u Hobbitów którzy tak chętnie popełniają grzech obżarstwa nie widząc w tym nic złego. Stają się kluczowe. W tym kontekście, przykazania te mogą być postrzegane jako manifest indywidualnych praw i wolności, które są często tłumione w bardziej tradycyjnych systemach moralnych.

Warto zauważyć, że interpretacja tych przykazań różni się w zależności od kontekstu kulturowego i osobistych przekonań. Dla niektórych, mogą one stanowić formę wyzwolenia, podczas gdy inni mogą postrzegać je jako niebezpieczne oderwanie od tradycyjnych wartości. Dla zwolenników, przykazania te mogą być jedynie odzwierciedleniem ich osobistych przekonań, które zachęcają do życia w zgodzie z własnymi zasadami, niezależnie od oczekiwań otoczenia.

Z perspektywy historycznej, przykazania Szatana wskazują na rosnącą akceptację dla różnorodnych systemów wierzeń i wartości, które mogą być postrzegane jako alternatywne do dominujących religii. W miarę jak społeczeństwa stają się coraz bardziej zróżnicowane, pojawia się potrzeba zrozumienia i akceptacji różnych światopoglądów. Przykazania Szatana, w tym sensie, mogą być traktowane jako część tego szerszego ruchu, który dąży do większej tolerancji i akceptacji dla różnorodności przekonań w społeczeństwie.

Przykazania Szatana, jako zbiór zasad etycznych i filozoficznych, odzwierciedlają dążenie do indywidualizmu i wolności osobistej. Ich interpretacja może być zróżnicowana, a ich znaczenie w kontekście społecznym i kulturowym jest przedmiotem wielu dyskusji. W miarę jak świat staje się coraz bardziej złożony, zrozumienie tych zasad może przyczynić się do szerszej debaty na temat wartości, moralności i indywidualnych praw.

Ateizm

Ateizm w twórczości J.R.R. Tolkiena to temat, który budzi wiele kontrowersji i różnorodnych interpretacji. Tolkien, znany przede wszystkim z epickich powieści takich jak „Hobbit” i „Władca Pierścieni”, był głęboko wierzącym katolikiem. Jego świat przedstawiony, pełen mitologicznych elementów, nie jest jednak pozbawiony wątków, które mogą być zinterpretowane w kontekście ateistycznym.

W kontekście analizy literackiej, można zauważyć, że w dziełach Tolkiena istnieje wyraźny dualizm pomiędzy dobrem a złem. Wiele postaci, takich jak Sauron czy Morgoth, reprezentuje zło, które jest nie tylko przeciwieństwem dobra, ale także jego nieodłącznym elementem. Taki dualizm może być interpretowany jako sposób na zrozumienie ludzkich dążeń i moralności, co może prowadzić do refleksji nad istnieniem siły wyższej. W tym aspekcie, czytelnik może dostrzegać pewne elementy ateistycznej filozofii, w której to człowiek, a nie bóstwo, jest odpowiedzialny za moralne wybory.

To, że Tolkien był katolikiem wcale nie musi oznaczać, że jego dzieła odnoszą się bezpośrednio do katolicyzmu. Gdyby, zagłębić się w religie świata można dostrzec jak wiele religii działa na takich samych zasadach a jedyną zmienną są nazwy bogów. Tolkien w swoich dziełach nie pisze o bogu w chrześcijańskim kontekście tylko o bogu jako sile wyższej gdzie nawet jego opowieść o powstaniu świata nie koniecznie musi być interpretowana jako dzieło 'naszego boga’ a również jako teoria wielkiego wybuchu. Ainurowie nie muszą być aniołami równie dobrze można uznać ich za cząsteczki które wirując w wszechświecie łączyły się z sobą (tak jak Ainurowi śpiewali czasem sami czasem łącząc swoje głosy) i pustka przestała być pustką.

Warto również zwrócić uwagę na rolę, jaką w jego dziełach odgrywa wolna wola. Postacie, takie jak Frodo czy Aragorn, stają przed wyborem pomiędzy dobrem a złem, a ich decyzje mają dalekosiężne konsekwencje. Ta konfrontacja z moralnymi wyborami może być interpretowana jako odzwierciedlenie walki, która istnieje w każdym człowieku. Z tego względu, można jednoznacznie stwierdzić, że w twórczości Tolkiena obecne są elementy satanizmu. Gdyby, nie istniał satanizm katolicyzm nadal byłby, silną religią, ale już nie tak bogatą. Można zauważyć, że autor wykorzystując przykazania satanizmu eksploruje złożoność ludzkiej natury i duchowych zmagań.

Dla tych, którzy badają twórczość Tolkiena, istotne jest zrozumienie, że jego świat, mimo że pełen fantastycznych elementów, odzwierciedla również rzeczywiste ludzkie doświadczenia związane z wiarą, wątpliwościami oraz poszukiwaniem sensu. W związku z tym, chociaż ateizm może być jednym z wątków, które można przyjąć w analizie jego dzieł, nie jest on jedynym aspektem, który powinien być brany pod uwagę.

Chociaż w twórczości Tolkiena można dostrzec elementy, które niektórzy mogą interpretować jako związane z katolicyzmem i satanizmem, to jednak głębsza analiza wskazuje, że jego dzieła bardziej niż na katolicyźmie koncentrują się przede wszystkim na moralnych wyborach, etycznych dylematach i duchowej walce. Tego rodzaju podejście pozwala na zrozumienie nie tylko samej narracji, ale także filozoficznych oraz teologicznych pytań, które były dla autora istotne.

Krytyka religijna

Warto zauważyć, że chociaż Tolkien był wierzącym, w jego twórczości można dostrzec pewne elementy krytyki religijnej. W niektórych fragmentach, relacje pomiędzy postaciami a ich bogami są skomplikowane i mogą sugerować, że bóstwa nie zawsze są obecne lub aktywne w ludzkich sprawach. Taka interpretacja może prowadzić do wniosków, że w świecie Tolkiena, podobnie jak w rzeczywistości, nie ma jednoznacznych odpowiedzi na pytania dotyczące istnienia czy roli bóstw.

Jednakże, w przypadku Tolkiena, ateizm nie jest jedynym możliwym wnioskiem. Wiele z jego postaci, mimo otaczających ich trudności, wykazuje głęboką wiarę i nadzieję, co może wskazywać na jego własne przekonania dotyczące znaczenia religii i duchowości w życiu człowieka. Taki kontrast pomiędzy ateistycznymi interpretacjami a religijnym przesłaniem Tolkiena tworzy krytykę z w stronę ślepo wierzących fanatyków religijnych którzy wszystko sprowadzają do boga nie biorąc pod uwagę nauki która przeczy jego istnieniu.

Z perspektywy osobistej, dla wielu czytelników twórczość Tolkiena stanowi zachętę do refleksji nad własnymi przekonaniami, niezależnie od tego, czy są one religijne, satanistyczne czy też mogą mieć charakter ateistyczny. Jego dzieła mogą inspirować do poszukiwania odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące istnienia, moralności oraz miejsca człowieka w świecie.

Podsumowując

Podsumowując, katolicyzm, satanizm i ateizm jako motyw w twórczości Tolkiena są złożonym zagadnieniem, które wymaga wieloaspektowej analizy. Z pewnością motyw boga istnieje w twórczości J.R.R. Tolkiena i to jest wspaniałe przynajmniej dla mnie jako katoliczki, ale niezależnie od wiary warto podejść do jego dzieł z otwartym umysłem, dostrzegając zarówno religijne, satanistyczne jak i ateistyczne wątki, które w nim istnieją.

Please follow and like us:

20

0

20

20