Streszczenie Hobbit Pustkowie Smauga

Streszczenie Hobbit Pustkowie Smauga

Część 1

Jak na hobbita z Hobbitonu, który lubi wygodne życie, Bilbo Baggins przeżywa niebezpieczną przygodę. Kiedy Czarodziej Gandalf i 13 krasnoludów pod wodzą Thorina Dębowej Tarczy pojawia się na progu Bilba, przekonują go aby, udał się z nimi do Samotnej Góry, daleko na wschodzie. Ich zadaniem jest pokonanie Smoka Smauga i pomoc w odzyskaniu utraconego krasnoludzkiego Królestwa Ereboru.

Podczas swojej podróży Bilbo był prawie obiadem trolla, został uratowany przez Gigantyczne Orły i znalazł magiczny Pierścień, dzięki któremu może stać się niewidzialny.

Teraz, w połowie swojej wyprawy, Bilbowi i krasnoludom kończy się czas. Muszą dotrzeć do Samotnej Góry, zanim ostatnie światło Dnia Durina zaświeci na specjalne drzwi, odsłaniając sekretne wejście do legowiska Smauga.

Jednak te ziemie są niebezpieczne i Kompania musi uciec przed ścigającą je wściekłą grupą wargów i orków.

Muszą jak najszybciej znaleźć miejsce do ukrycia.

Gandalf opowiada im o pobliskim domu, w którym mogliby, szukać schronienia. Jedynym problemem jest to, że osoba, która tam mieszka, może je również zabić!

Bilbo i jego przyjaciele nie mają wyboru, więc podążają za Gandalfem do dużego żywopłotu z bramą. Za bramą widzą drewnianą chatę.

Nagle za nimi rozlega się rozdzierający uszy ryk. Odwracając się, Bilbo i Kompania widzą szarżujące na nich ogromne stworzenie podobne do niedźwiedzia.

Krasnoludy ścigają się w stronę drzwi do chaty, ale okazuje się, że są zamknięte! Gdy wściekły niedźwiedź się zbliża, próbują na siłę popchnąć drzwi, ale one ani drgną.

Gdy niedźwiedź się zbliża, Thorinowi udaje się podnieść zatrzask, a Bilbo i krasnoludy wpadają do środka. Zatrzaskując za sobą drzwi na które niedźwiedź wpada wstrząsając chatą do fundamentów.

Część 2

Gandalf ponuro wyjaśnia, że dziwne stworzenie jest w rzeczywistości właścicielem mieszkania. Nazywa się Beorn i jest zmiennoskórym, który potrafi przemienić się w ogromne stworzenie podobne do niedźwiedzia.

Następnego ranka Kompania spotyka się ze swoim gospodarzem, Beornem. Przyzwyczajony do życia sam na sam z ukochanymi zwierzętami Beorn nie jest zadowolony z gości w swoim domu. Jednak kiedy dowiaduje się, że Orkowie ścigają krasnoludów łagodnieje. Beorn nienawidzi Orków a zwłaszcza Azoga.

Gandalf dowiaduje się od Beorna, że przed nim czyhają kolejne niebezpieczeństwa. Zły Nekromanta zamieszkuje teraz starą fortecę Dol Guldur, położoną głęboko w lesie Mrocznej Puszczy.

Na skraju lasu Gandalf otrzymuje mroczne ostrzeżenie. Zdaje sobie sprawę, że musi opuścić Kompanię i muszą oni ruszyć dalej bez niego. Jego zadaniem jest odkrycie raz na zawsze prawdziwej tożsamości Nekromanty.

Zanim Gandalf opuszcza Kompanię poucza ich żeby, nie zbaczali z elfiej ścieżki.

Mroczna Puszcza mrozi krew w żyłach. Kompania już z pierwszym krokiem czuje zimno i strach. Wszędzie wokół nich jest mrok i przerażające ogromne pajęczyny.

W pewnym momencie między drzewami Kompania słyszy hałas jakby, piękny i czysty śpiew.

Droga robi się coraz ciemniejsza i mroczna. Kompania zaczyna rozumieć, że zboczyła z elfiej ścieżki.

Kompania gubi się w ciemnościach Mrocznej Puszczy.

Bilbo decyduje się wspiąć na najwyższe drzewo żeby, sprawdzić, czy Kompania się cofa, czy idzie naprzód.

Kiedy Bilbo po kilku dniach wędrówki wreszcie może odetchnąć świeżym powietrzem i zobaczyć światło dzienne krzyczy do Kompani z drzewa. Kompania jednak nie odpowiada. Noga Bilba zaplątuje się w kleistej pajęczynie, zanim jest w stanie zareagować zaplątuje się i upada. Wtedy zauważa ogromne pająki gotowe pożreć Bilba i resztę Kompanii.

Część 3

Pająki łapią całą Kompanię w swoje sieci. Na szczęście Bilbo zdążył złapać swój miecz i porozcinać pajęczyny. Założył on swój pierścień i stał się niewidzialny.

Korzystając z niewidzialności Bilbo porozpraszał pająki, uwolnił Kompanię i zabił ogromnego pająka.

Reszta Kompanii walczy z pozostałymi pająkami. Nagle zjawia się blond włosy elf, który pomaga krasnoludom pozabijać resztę pająków.

Okazuje się, że ten blondwłosy elf to Legolas, który pochodzi z królestwa leśnych elfów. Razem z innymi elfami Legolas łapie krasnoludów i zabiera ich na spytki do króla leśnych elfów Thranduila.

Część 4

Thorin w leśnym królestwie zostaje zabrany na spytki przed samego króla. Ten nie chce się przyznać, jaki jest cel wyprawy Kompanii. Jednak Thranduil się domyśla, że krasnoludy chcą odzyskać swoje królestwo. Thranduil oferuje Thorinowi pomoc w wyprawie jeśli krasnoludy zgodzą się na warunki Thranduila.

Thorin odmawia. Rozwścieczony Thranduil rozkazuje całą Kompanię pozamykać w celach.

Bilbo cały czas niewidzialny został niezauważony przez elfów. Ukradł on klucze strażnikom, uwolnił całą kompanię i obmyślił plan ucieczki. Według planu Bilba Kompania miała schować się w beczkach w których spuszczano towar do rzeki, po czym spłynąć właśnie tą drogą. Plan się udaje.

Część 5

Kiedy Thranduil zauważa, że krasnoludy uciekły wpada w szał i wysyła elfów w pościg za krasnoludami.

Międzyczasie niestety kompanie atakują Orkowie. Jednak na szczęście w porę pojawiają się elfowie którzy mieli złapać kompanię i dołączają się do walki z Orkami.

Elfy rozproszone przez Orków nie łapią kompanii więc krasnoludom udaje się uciec.

Całe pobijane krasnoludy lądują na plaży i spotykają tam człowieka o imieniu Bard.

Krasnoludy usiłują przekupić Barda żeby, ten zabrał ich do miasta nad jeziorem. Bard na to przystaje.

Tymczasem Gandalf spotyka Radagasta i razem z nim odkrywa, że stary wróg powrócił i ukrywa się w Dol Guldur.

Wracając do miasta nad jeziorem Bard zabiera krasnoludów do swojego domu. Tej nocy Balin opowiada wszystkim starą historię o tym jak Smaug po raz pierwszy przybył do Ereboru i został zraniony potężną czarną strzałą.

Czas leci a krasnoludom zostają zaledwie dwa dni żeby, zdążyć otworzyć ukryte drzwi Samotnej Góry. W dodatku kompania zostaje złapana przez szpiegów, którzy przez ten cały czas śledzili Barda.

Kiedy wychodzi na jaw, że krasnoludy chcą odzyskać swoje królestwo Thorin proponuje, że podzieli się z ludźmi skarbami, które pozostały w Samotnej Górze.

Tymczasem Gandalf i Radagast docierają do Dol Guldur. Gandalf jednak odmawia przyjęcia pomocy Radagasta i wchodzi do ruin Dol Guldur sam.

Ludzie godzą się na propozycję Thorina i kompania przy ich pomocy rusza do Samotnej Góry. Gdy docierają do Samotnej Góry zaczynają szukać wejścia. Nikomu jednak to się nie udaje. Kiedy Kompania chce już zrezygnować Bilbo tak lubiący zagadki wpada na pomysł, że ostatnie światło Dnia Durina to nie słońce, tylko księżyc. Teoria Bilba się sprawdza kompania odnajduje ukryte drzwi.

Please follow and like us:

20

0

20

20