Gdzie dokładnie przebudziły się Dzieci Ilúvatara?

Dzieci Ilúvatara przebudziły się nad jeziorem Cuiviénen. Jest to najprostsza i najbardziej złudna wersja, jaką zna większość Middle-Earth Geeków. Dlaczego złudna? Bo mówiąc, że Dzieci Ilúvatara przebudziły się nad jeziorem Cuiviénen to tak jakbyśmy powiedzieli, że Dzieci Ilúvatara przebudziły się na plaży nad Morzem Bałtyckim. A więc gdzie dokładnie przebudziły się Dzieci Ilúvatara?

Dlaczego nie powinniśmy spłycać przebudzenia Dzieci Ilúvatara do Cuiviénen?

Owszem Dzieci Ilúvatara przebudziły się nad jeziorem Cuiviénen. Wydaje mi się jednak, że spłycanie ich przebudzenia do jeziora Cuiviénen jest najgorszym co możemy zrobić. Dlaczego? Bo niewiele to nam mówi o elfach i ludziach. Tak jak wcześniej wspomniałam mówienie, że przebudzili się nad jeziorem Cuiviénen to tak jakbyśmy powiedzieli, że przebudzili się na plaży nad Morzem Bałtyckim. Plaża nad Morzem Bałtyckim, ale gdzie? Sopot? Kołobrzeg? Władysławowo? Gdańsk? Jaka była ich flora? Jakich mieli sąsiadów? Jak wyglądało środowisko wokół nich? Każdy z tych elementów ma wpływ na to jak dana rasa się rozwijała, jak odżywiała, co uważali za piękne a co było dla nich dziwne. Nie zrozumiemy tego jeśli nie przeanalizujemy dokładnego otoczenia ich przebudzenia.

Palisor

Dzieci Ilúvatara przebudziły się na wschodzie Śródziemia a dokładnie w regionie Wielkich Krain miejscu zwanym Palisor. Gdzie palis znaczy 'połać, trawnik’.

Palisor w niektórych źródłach nazywa się Palúrien co oznacza 'szeroki wiat’ pod rdzeniem PALA, którego wyrazy pochodne łączy wspólne wrażenie 'płaskości’. Palúrien jest również imieniem Yavanny i jest znane jako Bladorwen, czyli 'szeroka ziemia, świat, jego rośliny i owoce, Matka Ziemia’.

Otoczenie i flora

Palisor jako obszar śródlądowy Ardy otoczony był gównie górami Żelaznymi z północy, Mglistymi z zachodu oraz miał dostęp do morza Helcar. Teren ten porastały głównie sosny, które dawały wyjątkowy dźwięk szumu pod wpływem wiatru co jest kluczowe, ale opowiem wam o tym w innym artykule. Wewnątrz Palisoru leżało jezioro Cuiviénen a wokół rosły kwiaty o słodkim zapachu.

Mieszkańcy

Palisor zamieszkiwały głównie Ciemne Elfy.

Palisor, Cuiviénen i okolice na mapie

Jezioro Cuiviénen

Inne nazwy: Koivië- néni (prekursor Cuiviénen używany w pieśniach i wierszach), Kuiviénen, Wody Przebudzenia, Wody Koivië, Belaurin (gnomicki odpowiednik),

Dopiero teraz gdy znamy region, w którym przebudziły się Dzieci Ilúvatara możemy przejść do dokładnego miejsca, czyli Jeziora Cuiviénen.

Charakterystyka

Jezioro Cuiviénen, czyli 'Wody Przebudzenia’ na dalekim wschodzie Śródziemia było ciemnym jeziorem wśród potężnych skał. Wiele strumieni spływało od wschodu z wyżyn do jeziora ciągiem niezliczonych jaskiń jednak główny zasilający je strumień spadał do wody głęboką rozpadliną, tworząc bladą, cienką nić. To, co najbardziej wyróżniało jezioro Cuiviénen to gwiazdy nad nim w ciemności, niczym zamglone, odbijające się w czarnej tafli wody. Sami elfowie nie nazywali Cuiviénen jeziorem, a raczej zatoką Wewnętrznego Morza Helcar. Cuiviénen mimo gór i wody było również przepełnione wieloma szerokimi polami i sosnowymi lasami.

Mieszkańcy

Pierworodni Ilúvatara mieszkali tam przez około 500 lat i stopniowo odkrywali jego okolice oraz florę. Byli tam jedynymi istotami, jakie umiały mówić i śpiewać, żyli więc tam samotnie. Pewnego dnia znalazł ich tam Oromë i tak o to Valarowie dowiedzieli się o ich istnieniu. Przez długi czas Cuiviénen zamieszkiwał również Oromë. Razem z Oromë często okolice te odwiedzała królowa Wendelina. Jest to ważniejsze niż mogłoby, się wydawać, gdyż obecność tych postaci miała ogromny wpływ na panującą tam florę i kanony piękna, jakie tam się rozwijały. Obecność Wendeliny sprawiła, że mieszkańcy mieli ogromny sentyment do śpiewu słowików, której jej towarzyszyły. Poprzez jej obecność Ilúvatar zaszczepił w mieszkańcach ziarno muzyki a pieśń słowików była najpiękniejszą muzyką w tym rejonie. Pewnego dnia kiedy Tinúviel postanowiła uciec w pogoni za nią wyruszył Dairon który międzyczasie zgubił się i wyruszył w te strony gdzie…

Wciąż gra tam delikatne magiczne melodie smutny i samotny

Dlatego właśnie muzyka i melancholia jest tak kluczowa dla tamtych okolic.

Zwierzęta

J.R.R. Tolkien nie skupia się za bardzo na przedstawieniu nam gatunków, jakie zamieszkiwały te okolice. Właściwie to wiadomo jedynie, że były tam słowiki. Wiadomo również, że były tam inne zwierzęta, ale J.R.R. Tolkien nie wspomina jakie.

Wydarzenia

Nad Jeziorem Cuiviénen przebudzili się pierwsi elfowie. Legenda głosi, że przebudzili się oni dokładnie wtedy kiedy…

Menelmacar wszedł na niebie, a Helluin błękitnymi ognikami zamigotał we mgle nad krawędzią świata, zbudziły się Dzieci Ziemi — Pierwordni Ilúvatara.

Jako, że gwiazdy odbijające się w ciemnej tafli jeziora były pierwsze czym Dzieci Ilúvatara zobaczyły na zawsze pokochały gwiazdy a Vardę ich twórczynię czcili ponad innych Valarów. Środowisko jeziora natomiast miało wpływ na to, że pierwszym dźwiękiem, jaki usłyszeli elfowie był plusk wody na kamieniach i dźwięk ten już zawsze kochali.

Zanim Valarowie dowiedzieli się o przebudzeniu Pierworodnych uprzedził ich Melkor, który wysyłał cienie i duchy aby, szpiegowały Pierworodnych, uprowadzały i przemieniały w Orków tak więc Cuiviénen nie było tak bezpieczne jakby, mogło się wydawać.

Wojna

Kiedy doszło do wojny pomiędzy Valarami a Melkorem nad Cuiviénen rozstawiono straże.

Bitwa o Palisor

W czasach gdy Melkor za wszelką cenę chciał wywalczyć swą potęgę pod przykrywką swego sługi 'Fúkil lub Fangli’ Melkor zniszczył ludzi do tego stopnia, że zdradziecko napadli na Ilkorinów; doszło do bitwy o Palisor, gdzie lud Ermona walczył u boku Nuina.

Migracja

Valarowie chcąc uchronić elfów przed Melkorem zadecydowali, że ci powinni opuścić Cuiviénen i przybyć do Valinoru. Niektórzy się zgodzili inni odmówili przez tą różnicę poglądów Elfowie podzielili się na trzy grupy (Minyarowie, Tatyarowie, Nelyarowie) i tak Cuiviénen powoli opustoszało.

Zmiany w geografii

Z czasem kontury mórz i lądów rozpadły się i zmieniły kształt. Rzeki nie utrzymały się w swoich pierwotnych łożyskach, góry ruszyły się ze swoich posad, przez co odnalezienie drogi do Cuiviénen stało się niemożliwe.

Namarie!

Tolkien Society

Dzieci Ilúvatara